သတင္းေကာင္း

ၿပီးခဲ႔တဲ႔ ဇူလိုင္လ က ကြ်န္မ ၿမန္မာၿပည္ကို ခဏ ၿပန္ခဲ႔တယ္။ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကို လြမ္းေပမယ္႔ ရခဲတဲ႔ အလြန္နည္းပါးေသာ ခြင္႔ရက္ေတြေၾကာင္႔ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဆီ အေရာက္မသြားနုိင္ခဲ႔ပါဘူး။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ ေနပူပူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရဲ႕(အဲဒီ႔ေန႔က မိုးမရြာလို႔ပါ) တစ္ေနရာမွာ သူငယ္ခ်င္းမ တစ္ေယာက္ကို ၿပန္ေတြ႔ခဲ႔ရတယ္။ ရုတ္တရက္ပဲ သူက ဘာေၿပာတယ္လို႔ ထင္ၾကလဲဟင္။ “ဟဲ႔ နင္သိလား စင္ကာပူေရာက္ေနတဲ႔ငါတို႔ေက်ာင္းက လူေတြ စုၿပီး ဆရာဆရာမေတြကို လစဥ္ေငြပို႔ၿပီးကန္ေတာ႔ဖို႔လုပ္ၾကတယ္ဆို နင္ေရာၾကားလားတဲ႔”။ အဲဒီစကားကို ၾကားရလို႔ အရမ္းအ႔ံၾသရသလို အရမ္းလည္း ၀မ္းသာမိခဲ႔ရတယ္။ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ မအားၾကတဲ႔ၾကားက အတတ္နိုင္ဆံုး စုစည္းခဲ႔ၾကရတဲ႔ ေအာင္ၿမင္မႈေလ။ အဲဒီ႔သူငယ္ခ်င္းမ လိုပဲ က်န္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ဒီအေၾကာင္းကိုၾကားၾကၿပီး ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ုစည္းလံုးညီညြတ္မႈအတြက္ ဂုဏ္ယူေနလိမ္႔မယ္လို႔ ကြ်န္မယံုပါတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ဆရာမေဒၚဥမၼာသူဆီကို ဖုန္းေခၚေတာ႔ ေက်ာင္းက ဆရာဆရာမအားလံဳးလည္း အံ႔ၾသ၀မး္သာေနၾကတယ္တဲ႔ အထူးသၿဖင္႔ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေဟာင္းအားလံုးရဲ႕ စည္းလံဳးနုိင္မႈအတြက္ေပါ႔။ ကြ်န္မတို႔ ပို႔ေပးထားတဲ႔ ဒီအစီအစဥ္မွာပါ၀င္တဲ႔ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားစာရင္းေတြကို ၿပန္ၾကည္႔ၿပီး ဒါက ဘယ္သူေလ ဘယ္နွစ္တုန္းကေပါ႔ နဲ႔ ၿပန္ေၿပာၿဖစ္ၾကတယ္တဲ႔။ ကဲ....ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းလဲလို႔ ေနာ္။ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးလည္း ေပ်ာ္နုိ္င္ဖို႔ မွ်ေ၀ေပးလိုက္တယ္ေနာ္။